اثر زیگارنیک
آیا تاکنون درگیر افکار مزاحم درمورد کاری ناتمام بودهاید؟
شاید در مورد یک پروژه کاری نیمه تمام باشد که شما را در شب بیدار کند یا طرح یک رمان نیمه کاره که باعث میشود افکار شما درگیر شود
توقف فکرکردن و درگیری ذهنی در مورد کارهای نیمه کاره و نا تمام بسیار سخت است.
روانشناسان از این امر به عنوان اثر زیگارنیک یا تمایل به یادآوری بهتر کارهای ناتمام نسبت به کارهای تکمیل شده یاد می کنند
چگونه شناسایی شد؟
سال ۱۹۲۷ گروهی از دانشجویان و استادان به رستورانی رفتند.
پیشخدمت نخست سفارشها و درخواستهای ویژه را یک به یک گرفت اما برای نوشتن هیچ کدام به خودش زحمت نداد.
آنها فکر کردند که این پیشخدمت سفارشات را فراموش میکند اما بعد از مدت کوتاهی، همه مهمانان دقیقا آنچه را سفارش داده بودند تحویل گرفتند
بعد از صرف شام توی خیابان، دانشجوی روانشناسی اهل روسیه بلوما زیگارنیگ متوجه شد
روسری خود را در رستوران جا گذاشته، به رستوران برمیگردد پيشخدمتی که حافظه فوقالعادهای داشت پیدا می کند
و از او می پرسد روسری را دیده یا نه.
پیشخدمت با تعجب به او خیره می شود. او اصلا نمی داند این خانم کیست و کجا نشسته بود
بلوما زیگارنیگ با خشم می پرسد: چه طور می توانی فراموش کرده باشی؟ مخصوصا با آن حافظه عالی!
پیشخدمت خیلی کوتاه پاسخ میدهد: من تمام سفارشها را تا زمانی که برآورده می شود در ذهنم نگه می دارم
زیگارنیک و استادش کرت لوین، این رفتار عجیب را مطالعه کردند
و به این نتیجه رسیدند همه مردم کم و بیش مثل آن پیشخدمت رفتار میکنند.
ما به ندرت کارهای تکمیل نشده را فراموش می کنیم
این کارها با سماجت در ضمیر خودآگاه ما باقی میماند و رهایش نمیکند
مثل بچهها در برابر ما تقلا میکنند تا سرانجام به آنها توجه کنیم
در یکی از آزمایشات خود ، زیگارنیک از ۱۳۸ کودک خواست که یک سری کارهای ساده،
معماها و مشکلات حسابی را انجام دهند.او به بچه ها اجازه می داد نیمی از کارها را انجام دهند و سپس کار آنها را قطع کرد
زیگارنیک پس از یک ساعت تأخیر در مورد آنها تحقیق کرد
و دریافت که ۱۱۰ کودک از ۱۳۸ کودک به خاطر انجام کارهای قطع شده عملکرد بهتری داشتند
در یک آزمایش مرتبط با بزرگسالان ، ۹۰٪ شرکت کنندگان قادر به یادآوری کارهایی ناتمام بهتر از کارهای انجام شده بودند.
بعد از آزمایشاتی که انجام شد نتیجه آن اثر زیگارنیک نام گرفت.
برنامه زمانبندی وقفه های تاکتیکی برای بهبود حافظه
ایجاد وقفههای عمیق کوتاه هنگام کار بر روی یک کار میتواند موثر باشد
این در واقع می تواند به تقویت حافظه و دسترسی آسانتر به اطلاعات مربوطه کمک کند
مطالعات نشان میدهد دانش آموزانی که به طور موقت وقفهای برای انجام فعالیتهای غیر مرتبط
(مانند خواندن موضوعات غیر مرتبط یا بازی کردن) ایجاد میکنند،
بهتر از دانش آموزانی که جلسات مطالعه را بدون وقفه انجام میدهند به یاد می آورند.
برای ادامه حرکت تولیدی خود، وقفه های کوتاه متمایز را در طول روز مورد بحث قرار دهید.
فقط مطمئن شوید که کاری کاملاً غیر مرتبط با کار خود انجام دادهاید، مانند نوشیدن یک نوشیدنی ،
پیاده روی یا انجام تمرینات ورزشی.
روز را با لیست کارها به پایان برسانید
بدون رویکرد صحیح، تنش مربوط به کار میتواند بسیار بی ثمر باشد
تمایل ما به انجام چند وظیفه و باقی ماندن بقایای وظیفه در روز ما
وقتی مغز ما به طور مداوم به ما یادآوری میکند که ما کاری نکردهایم
می تواند منجر به اضطراب ، تنش و حتی فرسودگی شود همه اینها باعث از بین رفتن بهره وری ما می شود.
اگر کار ناتمامی دارید یا قرار است چیزی را به ذهن بسپارید، حتماً آن را روی کاغذ بنویسید.
یادداشت کتبی، این پیام را به مغز می دهد که نیازی نیست خود را درگیر نگهداشت اطلاعات کند و بدین ترتیب، اثر زیگارنیک شکل نمیگیرد.
مطالعه انجام شده توسط دانشگاه ایالتی فلوریدا نشان داد كه افرادی كه برنامههای مشخصی را برای تكمیل یك وظیفه در تاریخ بعد مینویسند،
كمتر افكار پریشانی در مورد كار ناتمام خود را تجربه میكنند.
از ترفند برنامههای تلویزیونی برای ایجاد علاقه و توجه استفاده کنید
در حالی که ممکن است شما یک سریال تلویزیونی برای نوشتن یا فیلمی برای تبلیغ نداشته باشید،
این بدان معنی نیست که نمیتوانید از همین رویکرد برای جلب توجه و علاقه به کار خود استفاده کنید. اگر در حال ارائه یک نمایش یا سخنرانی هستید،
در یک نکته مهم استراحت کنید تا موضوع در صدر ذهن مخاطبان خود قرار بگیرد.
از تیزرهای اطلاعاتی برای ایجاد علاقه به روزرسانی ها یا رویدادهای داخلی استفاده کنید
نه فقط برای راه اندازی محصول. اگر جلسه ای را برگزار می کنید که می خواهید بازخوردهای مهمی را کسب کنید
روز قبل به افراد توجه کنید این اجازه می دهد تا مردم از قبل آن را مورد بررسی قرار دهند،
به این معنی که بازخورد آنها دقیق تر ، مرتبط و واضح تر خواهد بود.
به پایان رساندن کارها
اثر زیگارنیک به اشتباه بر این باور بود که برای پاک شدن کارها از حافظه ،
لازم است آن کارها تکمیل شوند ، این طور نیست یک برنامه عملیاتی خوب ، کفایت می کند.
دیوید آلن ، نویسنده کتاب پرفروشی به پایان رساندن کارها استدلال می کند.
فقط یک هدف دارد ، اینکه ذهنی به شفافیت آب داشته باشد.
برای چنین چیزی، لازم نیست کل زندگی خود را به تکههای منظم دسته بندی کنید،
اما چنین چیزی به این معناست که او برای مواجهه با بخشهای آشفته، نیاز به یک برنامه ی مشروح داری
این برنامه ریزی باید به کارهایی گام به گام و ترجیحا مکتوب تقسیم شده باشد. فقط وقتی این کار انجام شود،
ذهن تو آرام می گیرد. صفت « مشروح » مهم است . «برنامه ریزی مهمانی تولد همسرم » یا « پیدا کردن شغل جدید» بی ارزش است
دیویدآلن مخاطبان خود را وادار میکند تا این پروژهها را به بیست تا پنجاه کار جدا بشکافند .
خوشبختانه می توانید این کار را خودتان با کمک وسیله ای با سطح تکنولوژی پایین انجام بدهی ، یک دفتر جای یادداشت کنار تخت خوابتان بگذارید.
دفعه بعدی که خوابتان نبرد، کارهای بزرگ و چگونگی از عهده آنها بر آمدن را به طور خلاصه بنویسید،
این کار صداهای ناهنجار درونی را ساکت میکند.